LNE 155 #4/2024

Nie wiem jak Wy, ale ja, jeśli chodzi o porę dnia, to najbardziej lubię poranki. Rano pracuje mi się najlepiej, myśli najefektywniej. Czas między 7.00 a 13.00 to dla mnie najcenniejsze godziny, z których staram się nie uronić ani minuty, zwłaszcza jeśli mam bardzo dużo rzeczy do zrobienia. Bo wtedy robota mi idzie jak z płatka. Taka sama, długa lista to do, rozpisana w kalendarzu na popołudnie, wydaje mi się ciągnąć w nieskończoność. Wszystko, co mnie rozprasza, zarazem męczy mnie i denerwuje.
Moja uwaga, czyli zdolność do selekcjonowania bodźców ze świata zewnętrznego, drastycznie spada po umownej porze obiadowej. Myśląc o uwadze, mam na myśli jej trwałość, zakres, podzielność i jej świadome przenoszenie z jednej czynności na drugą. 
W gabinecie kosmetologicznym nie ma się tego luksusu. Praca trwa nawet do 22.00, jeśli trzeba, za co Was szczerze podziwiam. Za siłę, za wytrwałość, za uważność, staranność i pasję. I za determinację, żeby ten biznes powołać do życia, utrzymać, rozwijać i kreować wciąż 
na nowo. Za to, że mówicie „nie” zmęczeniu, zniechęceniu, obawom i nawet w obliczu porażki odradzacie się na nowo.
Dlatego tworząc dla Was czasopismo branżowe, w druku i w formie online, które możecie czytać tak, jak lubicie, oraz nasze kongresy LNE – chcemy być dla Was wsparciem w tej codziennej pracy. I dostarczać Wam nieustannie świeżej wiedzy, inspiracji, a przede wszystkim poczucia, że tworzymy wspólnie społeczność beauty. 
Czasopismu LNE na polskim rynku niedługo „stuknie” 30 lat, nasze kongresy są niewiele młodsze – a to szmat czasu wypełnionego pracą, sukcesami, porażkami i bezcennym doświadczeniem. Na rynku beauty współistnieje kilka pokoleń – generacja X, milennialsi i pokolenie Z, o którym teraz wszyscy się rozpisują. Rozpisaliśmy się w tym wydaniu LNE i my. W kontekście pozyskiwania klientek-zetek, ale przecież branża beauty pokolenia Z to także pracowniczki oraz najmłodsi przedsiębiorcy obu płci. Powiedzieć, że oni kształtują nowe trendy w kosmetologii, to nic nie powiedzieć. Bo my, ich starsi koledzy, koleżanki, mentorzy i mentorki, pracodawcy czy rodzice – wiele możemy się od nich nauczyć. A czy oni nauczą się czegoś od nas (choć mogliby wiele)? Czas pokaże.
Czego od zetek uczę się ja? Umiejętności grzecznego, acz stanowczego, mówienia „nie”, oczekiwania szacunku dla siebie i okazywania go innym, planowania, koncentrowania się na jednym zadaniu na raz, przyznania, że jestem zmęczona albo że czegoś nie umiem lub nie dam rady zrobić. A przede wszystkim zarządzania swoją uwagą, bo daleko jej do uważności, czyli mindfulness, do którego dążą wszystkie pokolenia. Tu i teraz.
Zapraszam więc do przeczytania wakacyjnego wydania LNE – z przyjemnością, uwagą, pozytywnym nastawieniem i z kubkiem czegoś pysznego. I do zarezerwowania sobie czasu jesienią, bo 47. Kongres LNE, który odbędzie się 16-17 listopada, już się tworzy. 

Agnieszka Keller
redaktor naczelna